صنعت گیوه دوزي از دير باز در كازرون رواج داشته است . در توليد ملكي يا گيوه چهار قشر از اهالي و صنعتگران دست داشته اند . زنان ريسمان تاب كه با چهره ( چرخ نخ ريسي ) پنبه را به نخ تبديل مي كردند ، زنان رووار چين كه با ريسمان رويه ( رووار )  گيوه را با سوزن مخصوص مي بافتند ، شيوه كش ها كه از پارچه هاي كهنه پنبه اي و كتاني ‹‹شيوه›› ( تخت گيوه ) توليد مي كردند و بالاخره گیوه دوزها كه رووارها را به روي شيوه ها سوار و مي دوختند . با روي كار آمدن كفش هاي كارخانه اي درب همه كارگاه هاي گیوه دوزي بسته شده و تنها يكي دو كارگاه باقي مانده جهت مشتريان خود ملكي يا گيوه سفارشي مي دوزند .