آيا تا به حال به اين موضوع فكر كرده ايد يك رئيس خوب چه ويژگيهايي دارد؟ جواب به اين سوال مي تواندمتفاوت باشد. البته ويژگي ها، نگرشها و توانايي هايي وجود دارند كه در همه رؤسا مشتركند.
طبق گفته راب شيهان – يكي از مديران آموزش دانشكده مديريت دانشگاه مريلند – “رئيس خوب بودن در هر سازماني بسيار مهم، اما در كسب و كارهاي كوچك مهمتر است، هنگام سر و كار داشتن با مشاغل كوچك و كسب و كارهاي نه چندان بزرگ، شما به عنوان رئيس فرصت داريد كه برنامه هايي را در تمام سطوح كاري شركت خود اعمال كنيد. ”
با در نظر گرفتن اهميت راهبري در مشاغل و مديريت كسب و كارهاي كوچك، مهارتها، استراتژي ها و نگرشهايي را كه در ذيل مي آيد مدنظر قرار دهيد:
- به عنوان يك رئيس، خود را نيز در جمع كاركنانتان حساب كنيد و محاسبه گر باشيد.
ضروري است شما به عنوان رئيس، خود را نيز در تيم كاركنانتان محاسبه كنيد. يك كارفرماي خوب مطمئن است كه با هر يك از كارمندانش، عادلانه رفتار مي كند، نه فقط در مورد حقوق و مزايا و پاداش، بلكه در مورد چگونگي عملكرد كارمندان. بازخوردها، نوآوريها و خلاقيتها را تشويق كنيد تا اينكه كاركنان نيز اين احساس را داشته باشند
كه در كار شما سهيم هستند و نقش دارند.
طبق گفته شيهان، ” شما به عنوان رئيس نياز داريد محيط يكپارچه و هماهنگ، با حس اعتماد و احترام متقابل به وجود بياوريد تا مطمئن شويد با هر فردي متناسب با عملكرد وي به طور مناسب و عادلانه رفتار مي شود. ضروري است كه محاسبه گر باشيد، چرا كه مي توانيد هر فردي را با توجه به اهداف بلند مدت شغلي خود، در رتبه كاري مناسب قرار دهيد.
- فقط روي كسب پول و سود تكيه نكنيد، به گروه كاري و كاركنان خود نيز اهميت دهيد.
يك رئيس كارآمد، يك گروه كاري بسيار خوب را مي سازد. اين امر كه چگونه اين گروه شكل مي گيرد بستگي به نوع شغل و كسب و كار و نيز توجه و تمركز مبرم و فوق العاده رئيس دارد. شما با داشتن يك گروه كاري منسجم نه تنها انگيزه كاركنان خود را بيشتر و آنها را تشويق مي كنيد، بلكه باعث برانگيخته شدن حس اهميت شغلي در آنها مي شويد. طبق گفته شيهان، ” مهمتر و بالاتر از كسب سود مالي، امور ديگري هم هست كه بايد به آن توجه شود. ”
- موردي براي ايجاد ترس و وحشت وجود ندارد.
اكثر ما ممكن است رؤسايي را ديده باشيم كه گويي روي ميز كار آنها در كنار تقويم رو ميزي شان، يك گيوتين قرار دارد و يك اشتباه در كار كافي است كه گردن فرد خاطي زير تيغه گيوتين برود! يك رئيس كارآمد كاركنانش را تفهيم مي كند كه در مسير پيشرفت كاري خود چنانچه مرتكب اشتباه و خطا شدند، شرمنده نشوند.
طبقه گفته شيهان، ” اين امر مستلزم طرز تفكري است كه يادگيري و كسب دانش و علم را جهت پيشرفت كار، تشويق مي كند، به جاي اينكه ايجاد ترس و وحشت از ارتكاب به اشتباه را موجب شود. راههاي جديد و متفاوت را جهت پيشرفت كار آزمايش كنيد، اما بدانيد كه اگر كارها درست پيش نرفت قرار نيست يكديگر را از بين ببريم. ”
مسئله مهم اين است كه نظر خود را روي چه امري معطوف كنيد: ايجاد ترس و وحشت يا ايجاد فرصت هاي جديد براي پيشرفت.
اولین سکه
به نظر بـيشتر مورخان، آورنده فکر سکه در ايران ” کوروش ” است. در آن زمان که ايرانيان، ليديا را فـتح کردند و” کرزوس” را به ايران آوردند، تـشکيل امپـراطوري با عـظمت هـخامـنشي به نشانهً ويژه اي نياز داشت، که سکه مي توانست گوياترين و رايج ترين نشانه ها باشد. ولي وي فرصت اين کار را پـيدا نکرد، چرا که لشکرکشيهاي پـي در پـي مانع انجام دادن اين عـمل بود.
چـون ” داريوش ” حکومت خود را بر پايه نظام اداري در کليهً شئـون مملکـت قرار داد، بزودي مـتوجه لزوم سکه شد و تـرتـيب تـناسب طلا و نقره را بنا بر آنچه در ليدي معـمول بود بکار برد؛ که نسبت آن يک به ۱۳.۳۳۵ ميباشد، و براساس آن ترتـيب، اولين سکه طلاي ايران معـروف به ” دريک ” به وزن ۸.۴۱ گرم و نقره معروف به ” سيکل ” که به وزن ۵.۶ گـرم که از لحاظ نـقـش بسيار ممتاز بود، ضرب زده به جريان انداخـت. در يک اقـتـباسي است که از نام ” دارا ” يا ” داريوش ” به معـني سکهً شاهي که در کليه متصرفات آن دوره مورد قبول بوده است.
اولين نوع سکه هاي هخامنشي که به سکه هاي شاهي معـروف است، احـتمالا در سال ۵۱۷ قـبل از ميلاد از ضرابخانه خارج گـرديد، زيرا در اين سال است که داريوش به نظم و نسق و ترتـيب تـشکيلات مملـکـتي پـرداخت و ناچار سکه که عامل مهـم اقـتصادي است در اين دوره به کار برده شد.
سکه هاي شاهي هخامنشي يعـني دريک و سيکل عـموماً داراي طرح مشابه مي باشـند فـقـط تصـوير هـرشاهـنشاه با ديگـري تـفاوت دارد و موجب شناخـتن آنهـا از يکديگـر مي شود، در روي سکه تصوير نـيمتـنه شاهـنشاه کمان به دست نقـش است، يا تصوير شاهـنشاه که به صورت کماندار پارسي ترکش بر پشت يک زانو به زمين زده و با يک دست زوبـين را گـرفـته و با دست ديگر کمان را مي کشد؛ و در نوع ديگر شاهـنشاه کمان به دست در حال دويدن است و با دست ديگر نيزه را که مايل به زمين است نگـهـداشته است. زانو زدن شاهـنشاه، عـلامت نيايش اهـورامزداست.
اولین سکه دریک
در شاهـنشاهي هـخامنشي تا روي کار آمدن ” اسکندر مقدوني ” عـلاوه بر دريک و شکل که مخصوص ضرابخانه سلطنتي بود، ممالک و شهـرهاي يوناني و آسياي صغـير که در تصرف ايران بودند و استانداراني ( ساتراپ ) که شاه براي ايالات معـين مي کرد و حتي روًسا و فرماندهـان ارتـش اجازه داشتـند، هـر يک جداگـانه از هـر فـلزي که مايل بودند و با منافع اقـتـصادي آنهـا تطـبـيق مي کرد، سکه بزنـند.
به طور کلي سکه هاي شاهـنشاهي در تمامي ممالک هـمسايه، بخصوص يونان رواج زيادي داشت، به طوري که بازرگـانان خارجي با رغـبت زياد پـول هـخامـنشي را پـذيرفـته، و بـسياري از داد و سـتدهاي خود را با آن انجام مي دادند.
جنس طلاي سکه هاي هـخامنـشي در سراسر دنـياي مـتـمدن آن روزگـار رواج و اعـتبار داشت؛ و از جنس نـقره آن بـيـشتر در داخل ايران استـفاده مي شد.
سکه بهرام دوم ساسانی به همراه ملکه و ولیعهد
اولين بار که پــول کاغـذي را اسکـناس ناميدند
در ايران اسکناس ما ، خود از کلمه «اسيکناچيا» روسي بوده و چون تلفظ آن برای فارسي زبان کمي مشکل بوده آنرا ساده کرده به آن اسکناس گفتند . اولين پول رسمي کاغذی ، توسط بانک شاهنشاهي ، در سال ۱۲۶۹ شمسي «۱۸۹۰ميلادی» در تهران انتشار يافت .در سال ۱۳۰۹ شمسي طبق قانون ، حق انتشار اسکناس از بانک شاهنشاهي اخذ و به بانک ملي ايران واگذار گرديد .
واحد پول ايران در دوره قاجاريه ، تومان بود . يک تومان معادل ده قران و برابر ده هزار دينار بود در سال ۱۳۰۸ شمسي بموجب قانون احاد ، پول ايران تغيير يافت و واحد پول به ريال تبديل گرديد د ولي هنوز کلمه تومان به قوت خود باقيست و بمعني ده ريال بکار برده ميشود .
اولين اسکـناس تـقـلبي در ايران
اولين کسي که در ايران اقدام به چاپ اسکـناس تـقـلبي نمود شخصي به نام ” الکساندر ايوانويچ ” بود که در شهـريور ماه ۱۳۰۹ به کمک عـده اي در يک زيرزمين در جنوب شهـر به کار چاپ اسکـناسـهاي يک توماني مشغـول بود.
